Rassewette werk nie – werkloosheid onder swart mense verdubbel sedert 2008

Hierdie artikel kritiseer rasgebaseerde wetgewing wat werkloosheid en verdeeldheid in Suid-Afrika vererger, met swart werkloosheid wat sedert 2008 verdubbel het. Solidariteit bepleit ʼn merietegebaseerde arbeidsmark om werklike ekonomiese groei en regverdige geleenthede vir alle burgers te bevorder.

Deur Robin-Lee Maré

Die Suid-Afrikaanse regering hou steeds vol met rasgebaseerde wetgewing, maar die harde werklikheid is dat hierdie beleide meer skade as goed doen.

Sedert die instelling van die eerste rassewette in die demokratiese era, het swart werkloosheid nie net toegeneem nie, maar bykans verdubbel sedert 2008. Die jongste wysigings aan die Wet op Billike Indiensneming het opspraak gewek en sterk kritiek van regsorganisasies en selfs politieke partye soos die Demokratiese Alliansie (DA) ontlok.

ʼn Onlangse artikel op Netwerk24 berig dat die DA die regering hof toe sleep oor die onregmatigheid van die nuwe wet, terwyl Solidariteit die Internasionale Arbeidsorganisasie (IAO) versoek om Suid-Afrika vir hierdie diskriminerende praktyke aanspreeklik te hou.

Hierdie artikel ondersoek die uitwerking van rasgebaseerde wetgewing op die arbeidsmark en vra of dit regtig die oplossing is om ekonomiese ongelykheid aan te spreek – of eerder bydra tot groter verdeeldheid en werksverliese.

Rasgebaseerde wette versterk ongetwyfeld maatskaplike verdeeldheid, aangesien dit groepe teen mekaar afspeel en die persepsie van onregverdigheid aanwakker.

Deur werksgeleenthede en voordele op grond van ras toe te ken, word die indruk geskep dat sekere individue of groepe óf bevoordeel óf benadeel word – nie weens hul vermoëns nie, maar bloot weens hul ras.

Dit kweek ʼn gevoel van uitsluiting by diegene wat nie kwalifiseer nie, terwyl dit selfs ʼn gevoel van minderwaardigheid by die bevoorregte groep kan skep, aangesien hul prestasies aan beleid toegeskryf word eerder as meriete.

Die groeiende aantal haweloses op straat en bedelaars by verkeersligte is ʼn onmiskenbare bewys van die regering se mislukking om werksgeleenthede te skep en volhoubare ekonomiese vooruitgang te bewerkstellig. Hierdie situasie weerspieël nie net ʼn gebrek aan werkskepping nie, maar ook die ontoereikendheid van doeltreffende maatskaplike ondersteuningsmaatreëls om diegene wat hul werk verloor, te help.

Daarbenewens beklemtoon hierdie kommerwekkende werklikheid hoe ekonomiese wanbestuur en korrupsie die fondse wat vir werkskeppingsinisiatiewe bestem is, uitput. Beleide wat rasgebaseerde indiensneming bo werklike ekonomiese groei en vaardigheidsontwikkeling prioritiseer, vererger die probleem.

Dit is noodsaaklik dat beleide klem lê op die bou van ʼn sterker ekonomie wat werklike geleenthede vir álle burgers skep, eerder as om korttermynoplossings te bied wat deur politieke agendas gedryf word.

Solidariteit speel ʼn kritieke rol om hierdie onregverdige praktyke uit te daag en ʼn arbeidsmark te bepleit wat op meriete eerder as ras fokus. Deur internasionale liggame soos die IAO te versoek om die regering vir sy optrede aanspreeklik te hou, benadruk Solidariteit die dringende behoefte aan alternatiewe beleide wat werklike werksgeleenthede en ekonomiese groei vir alle burgers bevorder.

Dit is tyd vir die regering om verdelende beleide te laat vaar en te fokus op ʼn toekoms waar elke Suid-Afrikaner die geleentheid het om deur harde werk en vaardighede sukses te behaal. Solidariteit bly ʼn sterk vennoot in hierdie stryd en bewys dat ʼn beter pad vorentoe inderdaad moontlik is.